Կամ կաս կամ չկաս հեռու ես այնքան , այնքան հեռու այքան-այնքան շատ...
Հիշում եմ օրը այն երբ ես քեզ տեսա , մեղմիկ ձյունը լուռ ընկեր դարձավ ...
Հիշում եմ օրը այնքան գեղեցիկ , այնպես եմ հիշում Հիշում եմ ես ինձ այնքան լուսավոր , ժպիտս կողքիս էր և բաց չէր թողնում ...
Սիրտս էլ ամեն պահ երջանկությունից կանգ էր առնում , այդքան ժպտերես երբեք չէի եղել , այդքան ժպտերես ոչ ոք չէր տեսել :
Դու էիր որ այդքան սեր տվեցիր ինձ , բայց ցավոք այսօր դու հեռու գնացիր...
Բայց գիտեմ կգաս , դու սիրում ես ինձ
Ինչպես կարող ես հեռանալ ինձնից ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий