вторник, 17 апреля 2012 г.

0 Ես ժպտում եմ...



Ու  ես  հիմա  ժպտում  եմ ... վերջապես ... ինչքան  վաղուց  չէի  ժպտացել ... կրկին  իմ  մեջ  արևն  վառվում  է , կրկին  ես  ապրում  եմ  կրկին ... հիշում  են  անցածը  ու  այլևս  ոչ մի  ցավ ու կսկիծ , ու կրկին   ժպտում եմ  ամբողժ  ուժով ... ամբողջ  կարոտով  ու  երջանկությամբ ... որքան  է  կարոտել  քեզ  ժպիտ ... օտար  էիր  ինձ  դարձել  մի ակնթարթ  ... բայց  հիմա  ավելի  հարազատ  ես  քան  առաջ  էիր ... ճիշտն  են ասում  , որ  երջանկությունը  գալիս  է  աննկատ , անսպասելի  , և  նրան  պետք  է  դիմավորել  գրկաբաց ... Միայն  թե  ես համոզված  եմ  որ  երբեք  չես  գտնի  երջանկություն  եթե  փնտրես ... պետք  է  նա  գտնի  քո  հասցեն ... ու  երբ  նա   գտնում  է քեզ ,  դու  սկսում  ես  անսպառ  ժպտալ ... ու  նույնիսկ  երբ  չես  ժպտում , սիրտտ  այրվում  է  երջանկությունից ...  Կրկին   ժպտում  են ՝ եթե  երջանիկ են .. իսկ  ես  երջանիկ եմ ...

Комментариев нет:

Отправить комментарий