воскресенье, 24 февраля 2013 г.

0 ՃԱՊՈՆԱԿԱՆ ՊՈԵԶԻԱ... Մաս 4


Այն օրից  հետո ,
Երբ  որ  ինձ  լքեց  սրտիս տիրուհին , 
Զգացի  որքան  պաղ  է  գիշերը ,
Աշունը  ոսկե , 
Որքան  թախծալի ...
                                       Սոսէ Յոսիտադա
Երբ ինձ թվում է  , 
Թե մոռացել եմ , 
Ամեն մի մանրուք  , քեզ է  հիշեցնում ....
                      ***
Ես ընկերոջս , 
Որպես  թշնամու  սաստիկ  ատեցի , 
Բայց երկար , երկար  
Ձեռքն  էի  սեղմում 
Բաժանման պահին .....
                   ***
Ցոլանքը  լուսնի , 
ԵՎ իմ թախիծը 
Ափեափ  լցրին  երկիր  ու  երկինք 
Կերպափոխվելով 
Աշնան  գիշերի ....
                                     Իսիկավա Թաքուբոքու

Комментариев нет:

Отправить комментарий