четверг, 28 февраля 2013 г.

0 Բախտ


Ահա ,  իրեն  եմ  նայում ,
Ինքն  էլ  , ահա  նայում  է  ինձ ,
Կամենում  է  կյանք  ու  սեր , 
Բայց  բերում  է  խոր  կսկիծ :

Շուրթը `  շուրթին  ծրարած, 
Աչքերով  է  լոկ  խոսում , 
Ես  լալիս  եմ  իր բախտը , 
Նա ` իմ  լացն  է  ափսոսում :
                                             Հեղ .` Մանե Մկոյան

Комментариев нет:

Отправить комментарий