Դու գնում ես , ու ինքտ չգիտես թե ուր ... Մոլորության ճանապարհով քո սրտին շեղել են , ու սառչել է քո ուղեղում մի պատկեր... Դա նրա պատկերն է , որ սիրով ու կարոտագին ՝ ամեն օր , ամեն ժամ մտածում էր քո մասին , որ աչքերից արցունքները պահելով սրտակտուր ժպտում էր այնքան մեղմ ու տաք ... Ու դու հիմա հիշում ես նրան , ու շեղվել ես քո ճանապարհից ՝ իսկական ...Հիմա գնում ես մի ճանապարհով ու այդ անվերջ ճանապարհից դու հոգնել ես .. Դու հոգնել ես այն մենությունից , որ հիմա ամուր գրկել է քեզ ու բաց չի թողնում ... Դու , որ երբեք չես փորձել ՝ քո հայացքով մոգական պարուրել այդ հրաշք աղջկան ՝ դարձել ես հիմա անգույն ու լքված մի ուրվական ... Ու դու հիմա քայլում ես անվախճան այդ գիշերով , ու խեղդվում ես քո իսկ հուշերում ...
14.05.2012
Комментариев нет:
Отправить комментарий