среда, 30 мая 2012 г.

0 Երկուսն էլ ՝ սիրում էին...


Վաղը իմ  հարսանիքն  է  , կգա ՞ ս -  հարցրեց տղան արցունքներն աչքերում զսպելով ... 
— Հա՞րսանիքդ , ես այնքան  ուրախ  եմ  քեզ  համար , - պատասխանեց  աղջիկը ..
— Դու  կգաս , չէ՞ .. ես քեզ  սպասելու  եմ ... Խնդրում եմ  անպայման արի ... ասաց տղան ..
—  Իհարե կգամ , ես ինչպես  կարող  եմ  չգալ  իմ  ամենամոտ  և  ամենահարազատ ընկերոջ  հարսանքին .. 
Եկավ  հարսանիքի օրը .. տղան  սպասում  էր .. իսկ  աղջիկը  այդպես  էլ  չեկավ .. Օրերը  անցնում  էին , և  տղան  ոչինչ  չգիտեր , թե ինչ  է  պատահել աղջկան  ... Հեռախոսին  պատասխանելով հասկացավ  , որ  աղջիկը  այլևս  չկա .. նա  ինքնասպան  էր  եղել .. իսկ  ձեռքում  նամակ  կար << Ես  չէի  կարող  այսպես  ապրել , ներիր  ինձ .. Այժմ  ես  միշտ  կարող  եմ  լինել քո  կողքին  , և  պահպանել  քեզ ... Խնդրում  եմ  երջանիկ  եղիր , ապրիր  և ժպտա .. Մյուս  կյանքում , խոստանում  եմ քեզ , մենք  միասին  ենք  լինելու >> ....

Комментариев нет:

Отправить комментарий