Կաթիլ առ կաթիլ արցունքներս ընկնում են ցած , ցավից խլացած .... Ես եմ քեզ ասել ինձ ցավ պատճառող , քեզնից բաժանող այս երկու բառը << մնաս բարով >> .... Չէի ուզում բայց ստացվեց , ես ցավ բերեցի ու սիրտտ լցրեցի խեղդող կարոտով .... Հիմա կողքիս չես բայց ես ապրում եմ քո սրտի զարկով ... Քո խոսքերը այդքան ջերմացնող , հեռվից շողացող , երբեք իմ առջև այդպես չէին շողում .... Ես չէի մեղավոր ես էի խենթը , ու քեզ սիրում էի խենթորեն ՝ ուժգին ....Իսկ դու սիրում էիր ՝ ոչ այնպես արդար , սիրում էիր լուռ , թաքուն էիր պահում ... Ու ես չէի կարող մնալ քո կողքին , անորոշ ներկա , անհայտ ապագա ... դու անկեղծ չէիր .... Սեր << մնաս բարով >> ....
Комментариев нет:
Отправить комментарий