Հոգուս մեջ հիմա փոթորիկ է ... ես ինքս ինձ չեմ ճանաչում ... կարծես թե խլել են ինձնից իմ թաքուն պահած երջանկությունը ... իչքան շուտ ես կարողանում դու մոռանալ ... իսկ ես դեռ հիշում եմ քեզ ... հիշում եմ քո ձայնը , որ ամեն երեկոյան լսում էի ու ժպտում ... կարոտում եմ քո ձեռքերի ջերմությունը ... քո աչքերն եմ ես փնտրում ... որքան շատ եմ զգում հիմա քո կարիքը ... բայց դու գտել ես քո կեսին , որին թվում է թե սիրում ես ... իսկ ես համոզված եմ որ խենթի պես շարունակում ես ինձ սիրել , օրեցօր ավելի ուժգնորեն ... գիտես հիմա ես ուզում եմ որ իրոք տարվես քո այդ սուտ երջանկությամբ , որ աչքերդ փակելով ինքտ ես հավատում դրան ... եղիր երջանիկ ... իմ չիրականացված երազանք ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий