Ուղղակի արի միմյանց համար լինենք ապագա .... արի չթողնենք որ իրար կորցնենք ... արի միասին երջանիկ լինենք , արի իրարով շնչենք ու ապրենք , արի մենք իրար կողք- կողքի լինենք ... Ուղղակի արի միմիանց ժպտանք , ուղղակի անկեղծ սիրով ողողվենք .... Արի մեզ իզուր - իզուր չթանջենք , արի չփաղչենք իրարից հեռու .... Արի ուղղակի միմյանց համար լինենք ապագա ....
Նա քեզ չի կարողանա սիրել , որովհետև քո սերը այնքան մեծա , որ նրա փոքր սրտում չի տեղավորվի ....
Մոտ մի արի , ցավ կա սրտումս , չեմ ուզում քեզ զուր տխրեցնել , ներիր շատ եմ կյանքից հոգնել , չեմ կարող քեզ հույս ներշնչել ... Հուսահատ եմ , աչքերս թաց ... բայց ժպտում եմ որ չիմանաս , կորած մարդ եմ անցիր գնա , թող վիշտս ինձ հետ մնա ....
Արցունքները ավելի շատ բան են նշանակում քան ժպիտը ... որովհետև մենք ժպտում ենք բոլորին , բայց լացում միայն նրանց համար ում սիրում ենք ....
Այ հենց սա է ''իսկական սեր'' ասվածը, որ դու երջանիկ կլինես անգամ այն ժամանակ, երբ սիրելիդ երջանիկ է, բայց ոչ քո կողքին ....
Գուցե կգա այն օրը երբ մենք կրկին կհանդիպենք , և կբախվեն հանկարծակի հայացքները մեր երկուսի ... գուցե օտար ես քեզ թվամ , բայց ես իմ մեջ ՝ սրտիս խորքում , առանց քեզ ինձ մենակ կզգամ ....
Քո մեջ չմնաց քեզանից ոչինչ , նույնիսկ չմնաց այրված մոխիրը .... դու փոխվեցիր , դու օտարացար , դու հիմա ոչինչ ես - դու հիմա չկաս ... Քո հանդեպ կարոտ , սեր ունեի պահած , իսկ հիմա ոչինչ-ոչինչ չմնաց ... քո մեջ տեսնում էի լույսս խավարում , քեզնով ապրում էր իմ ուրախ հոգին ... բայց ցավոք հիմա գիտակցում եմ լուռ , քո մեջ չմնաց քեզանից ոչինչ .... ու հիմա տխուր եմ որ կարոտում եմ , քո հին կերպարին , կամ էլ հին դերիտ ... քո մեջ չմնաց քեզանից ոչինչ , ախ իրոք ափսոս ....
Այն օրը եկել էր , երբ էլ սեր չկար , միայն տառապանք ու չորացած հույսերս էին մնացել ... Մնացել էր սառած ժպիտը դեմքիս , ու սուտ փայլը աչքերիս ... Ես կորցրել էի ՝ այն ինչով ապրում էի մի ամբողջ հավերժություն , ու ես չէի մեղավորը ... Ես նվիրել էի քեզ ամենաթանկը , սիրտս , իսկ դու դրա փոխարեն ՝ դատարկություն.... Դատարկությունը ՝ ամեն գիշեր խեղդում էր ինձ , ու անէացնում հոգիս .... Ամեն օր ավելի ու ավելի էի հիվանդանում , հիվանդանում էի անորոշ դատարկությունից .... Ես քեզ սիրում էի , բայց օրը եկավ , երբ էլ սեր չկար .... ու քեզնից մնաց , քո միակ նվերը ՝ իմ դատարկությունը ...
Նորից գիշեր , նորից այրված փոշիացած զգացմունքներ , հույզեր , հույսեր ... նորից կարոտ ու նորից սեր ... քամի , անձրև ու արցունքներ ... հիշում եմ հին օրերը ... հիշում եմ ցրտից քար դարձաց մեր ձեռքերը , մեր լռությունն ու աչքերը ... քո հետ , քո կողքին ուրիշ էր ապրելը .... ու գիտեմ իմ կողքին նույնպես ուրիշ էր ամենը ... բայց հիմա գիշեր է , ու զուր է հիշելը , դու շատ հեռու ես , ու մենք օտար ենք դարցել ....
Ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ՝ ապարդյուն ... քանի որ փորձելով մոռանալ , ավելի եմ տարվում քեզնով , ավելի եմ ապրում քեզնով , ավելի եմ շնչում քեզնով .... Ավելի ու ավելի եմ ՝ սիրում , կարոտում քեզ ... Ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ես գիտեմ ՝ որ կմոռանամ անգամ ՝ անունս , բայց երբեք քեզ ... Միթե՞ սերն այսքան ուժեղ ու վեր կարող է լինել ինձնից .... Ես այն չեմ , ես գիտեմ , որ արդեն թույլ եմ , ու մոլորվել եմ իմ իսկ զգացնունքի , իմ իսկ սիրո ՝անդունդում ... ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ավելի է ուղեղումս տպվում քո պատկերը , քո աչքերը , քո ժպիտը ...ես քեզ փորձում եմ մոռանալ , բայց ՝ ապարդյուն ....
Ես ատում եմ ինձ , որ քեզ սիրում եմ ... ատում եմ երբ քեզ տեսնում եմ ու սիրտս իրեն խելոք չի դրսևորում , սկսում է սովորականից արագ բաբախել ... ատում եմ երբ քեզ տեսնելիս , կողքովդ անցնում ու բարև եմ տալիս ... ատում եմ երբ աչքերս ամենուր են քեզ են որոնում , ամեն անցորդի մեջ , ամեն վարկյանում .... ատում եմ , որովհետև գիտակցում եմ որ քեզ կարոտում եմ ... ատում եմ , ու հասկանում եմ որ ատելով քեզ , ես քեզ սիրում եմ ....
Հիմա ինչու՞ ենք միմյանց խաբում... մենք գիտակցում ենք որ էլ չենք սիրում ... Հիմա ինչու՞ ենք միմյանց խաբում...չէ որ տեսնելիս մենք էլ չենք ժպտում ... Հիմա ինչու՞ ենք միմյանց խաբում... երբ էլ հեռու ենք , մենք չենք կարոտում .. Հիմա ինչու՞ ենք միմյանց խաբում... Ինչն ՞ է մեզ կապում , ես չեմ հասկանում ...
- Չեմ կարողանում գիշերները քնել ... ոչինչ չեմ ուտում համարյա թե , հաճախ նստում եմ , սուրճ եմ խմում ու մտածում իրա մասին ... Հարաբերություններ ՞՞ , զգացմունքներ ՞՞ , սեր ՞՞ - ոչ ոչ քննություններ :Դ
- Ես մեր երեխայի անունը դրել եմ << Լեքսուս >> , - դու դեբի՞լ ես ... - կապ չունի , զաթո հիմա << Լեքսուս >> ունենք ...
- Սուիցիդի փորձեր եղել են ՞ , սուի - ինչի՞ :Դ - չես ցանկացել ինքդ քեզ սպանել ՞ , - չէ մենակ ուրիշներին ...
- Առաջ տղաների նշանաբանը հնչում էր սենց << Եկավ , տեսավ , հաղթեց >> , իսկ հիմա հնչումա սենց << Փորձեց , վախեցավ , փախավ>> ... :Դ
-Կներեք դուք շատ գեղեցիկ եք !!!! - Ներողություն խնդրելու կարիք չկա , դու մեղավոր չես ....:Դ
Որքան բարդ է գոյատևել առանց քեզ ... այո գոյատևել ոչ թե ապրել ... Ապրում են - երբ ժպտում են , ապրում են - երբ սիրում են , ապրում են - երբ երազում են , ապրում են - երբ կարոտում են , ապրում են - երբ շնչում են միմիանցով ... Իսկ ես , ես չեմ ապրում ... Ես գոյատևում եմ առանց քեզ ....
.jpg)
