среда, 18 апреля 2012 г.

0 Քո էությունը , իմ գոյությունն է ...



Քո  էությունը , իմ  գոյությունն  է ...Ես  ապրում  եմ  անշնչացած  առարկայի  նման  երբ  դու  հեռու  ես .. Երբ  հեռու  ես ` լույսն  մութ  է  դառնում , երբ  հեռու  ես ` արևն  այլևս  չի  ջերմացնում ...  Ներիր  ինձ  ես  քո  ում  իմ  հեռավորության  պատճառով  մեղքեր  եմ  բարդում , ես  քեզ  եմ  մեղադրում ... իզուր .. տես  հիմա  լռում  եմ  , որ  դու  չլսես  ու  ինձ  չխղճաս ... բայց  երբ  հեռու  ես  ապրել  չի  ստացվում  հավատա ... Ավելի  լավ  է  դու  հեռու  լինես , ու ես գիտակցեմ   որ  դու  չես  սիրում  , իսկ  սրտիս  բուժումը  ես  մի կերպ  կգտնեմ ... խափելով  սրտիս ... Բայց  երբ  հեռու  ես  , ես  խղճում  եմ  ինձ  , ես դառնում  եմ  իր ` անշունչ  առարկա ... Եվ  երբ  փորձում  եմ  շնչել  , օդը սառում  է  , ու  ես  խեղդվում եմ ....

Комментариев нет:

Отправить комментарий