Ֆրանսուա Լարոշֆուկոի աֆորիզմները ...
- Բոլորը բողոքում են իրենց հիշողությունից , բայց ոչ ոք չի բողոքում իր ուղեղից :
- Ոչ արևին , ոչ էլ մահվանը չի կարելի անթարթ նայել :
- Մարդ , որը ընդունակ չէ մեծ հանցագործության , դժվարությամբ է հավատում , որ ինչ-որ մեկը ընդունակ է :
- Ոչ մի տեղ չի գտնի հանգիստ նա , ով չի գտել այն ինքն իր մեջ :
- Գոռոզություն ` դա նույն հպարտությունն է , որը բոլորին հայտարարում է իր ներկայության մասին :
- Իրական սերը նման է ուրվականի ` բոլորը դրա մասին խոսում են , բայց շատ քչերն են տեսել :
- Ինչպես մենք կարող ենք պահանջե լ ինչ-որ մեկից պահպանել մեր գաղտնիքը, եթե նույնիսկ մենք չենք կարողանում :
- Սերը սիրողի հոգու համար նշանակում է նույնը , ինչ հոգին այն մարմնի համար , որին կենդանացնում է :
- Մարդիկ չէին կարողանա ապրել հասարակության մեջ , եթե քթից բռնած մեկը մյուսին ման չտային :
Комментариев нет:
Отправить комментарий